Emiel van Hemeldonck - Land van belofte
| Conditie | redelijk [linnen van kaft vlekkerig (zie afb. 2), binding en inhoud goed] |
| Aantal pagina`s | 234 |
| Uitgavejaar | 1948 [1e druk] |
| Uitgegeven door | Drukkerij-Uitgeverij J. Lannoo |
| Kaft | linnen hardcover met opdruk op voorzijde en rug |
| Stofomslag | ja [leeftijds-/gebruikssporen, o.a. scheur 5 cm vouw achterzijde] |
| ISBN | niet bekend |
| Code [intern] | ARM |
Beschrijving boek
Berk & Brem reeks nummer XII.
De hunker naar geluk zit de mens diep in het hart geankerd. Steeds ijlt het verlangen onstuimig naar de horzizonnen die de toegang tot het land van belofte, het gelukkige Elysium, afsluiten. Droom en daad, woord en gepeins, alles staat gespannen op dat éne doel. En nu is het de tragiek van het leven, dat slechts zelden bereikt wordt waarvan zo zalig werd gedroomd; het leven laat vaak andere vruchten rijpen dan de prille bloesem beloofde. Land van belofte dat onbereikbaar bleef ...
Iedereen leeft van deze droom, iedereen beleeft de groei der dagen naar de verwezenlijking. Lena, het Kempische meisje, dat de liefde trof: de hunker verlaat haar niet meer; eerst radeloos, daarna met nuchtere verbetenheid, ontstellend cynisme, achtervolgt zij de droom, en wanneer zij eindelijk gierig toegrijpt, omvat zij een schim. Het is een lange, harde weg van de trotse opstandigheid naar de stille berusting, en het glorierijke land van belofte verschrompelt tot de vlakke eentonigheid van de dagelijkse plicht. Er is haar moeder die droomt van opgang en uitstijgen boven het durend geknoei van schralende werkmensen, zich daarbij zelf vergetend om maar alleen aan haar kinderen te denken. De horizon van haar man is meer beperkt; hij vraagt niets van het leven dan het werk van alle dagen, de schone Zondag, wat duiven; en het simpele leven in het land van zijn jeugd. Er is Fons, de losgerukte, de ontwortelde, die aan zijn schroeiend heimwee ten onder gaat ...
De mens gaat eenzaam door het leven, doorhunkerd van verlangen. De honger naar geluk teistert deze mensen uit de Kempische heivlakte, die hun rustige streek verlaten voor de gonzende bedrijvigheid van het steenkolenland. Het is als een lange zwerftocht door de woestijn. Wanneer eindelijk het doel wordt bereikt, heeft dit beloofde land niets meer van het beeld dat de droom in verrukkelijke lijnen getekend had.
