William Haggard - De fatale dosering
| Conditie | redelijk [1e pag. naamstempel, hoekjes kaft kale stootplekjes] |
| Aantal pagina`s | 214 |
| Uitgavejaar | 1962 |
| Uitgegeven door | J.H. Gottmer |
| Kaft | paperback |
| ISBN | niet bekend |
| Code [intern] | ZOB5 |
Beschrijving boek
Oorspronkelijke titel: The Unquiet Sleep.
Damiate reeks nummer 7.
Bij elke apotheek kon je het in tubes van twintig tabletten voor weinig geld kopen. Je nam er een in, ging een uurtje liggen, en werd helemaal ontspannen wakker, klaar om ’s avonds uit te gaan of tot diep in de nacht te werken. Hassertons, die het maakte, noemde het Mecron. In de wandeling werd het - behalve door Hassertons zelf natuurlijk - de ‘managers-vriend’ genoemd. Het was een goed, niet te kostbaar kalmeringsmiddel. Populair, doeltreffend en zonder nawerking. Tot op zekere dag een chemicus, die zich met onderzoekingswerk bezighield, tot de ontdekking kwam dat hij, door het op een aap toe te passen, hiervan een brabbelend, gillend, krankzinnig Ding had gemaakt. Een Ding, dat zonder Mecron niet meer normaal kon zijn. Een verslaafde. Het was omstreeks die tijd, dat kolonel Charles Russell van de Veiligheidsdienst een onderzoek begon in te stellen.
Hiermee zijn de decors opgebouwd voor William Haggard’s jongste spannende schepping: een uitstapje in de hogere regionen van de rijksdepartementen, waar al het onverwachte wordt verafschuwd en gevreesd. Mecron werd gevreesd, omdat zijn werkzaamheid - en zijn verwantschap met de onder-minister van Sociale Verzorging - het evenwicht van het bestaande bestel dreigde ineen te doen storten. Gevreesd, omdat zelfs succesvolle lieden uit goede kringen menselijke wezens zijn. En ook, omdat er altijd sinistere figuren rondlopen, die zullen trachten munt te slaan uit de meest winstgevende, meest misdadige handel ter wereld - de internationale handel in narcotica.
