Christian Geissler - Een generatie zwijgt
| Conditie | goed [de conditie van de stofomslag is buiten beschouwing gelaten] |
| Aantal pagina`s | 240 + bijlagen |
| Uitgavejaar | 1961 [1e druk februari] |
| Uitgegeven door | Moussault |
| Kaft | linnen hardcover met [goud]opdruk op de rug |
| Stofomslag | ja [met duidelijke leeftijds-/gebruikssporen] |
| ISBN | niet bekend |
| Code [intern] | SBNL24 |
Beschrijving boek
Oorspronkelijke titel: Anfrage.
De schrijver, Christian Geissler, een in 1928 geboren Duitser, wordt geheel beheerst door de kwellende en voor de Duitse jongere generatie onontkoombare vraag: hoe is het mogelijk dat jarenlang de onvoorstelbare gruwelen van de Jodenvervolging konden worden bedreven, namens onze vaders en door onze vaders, vrijwel zonder enig protest? Wie zonder meer gaat luisteren naar de gesprekken van de Duitse vader-generatie, wie hun vergaderingen bezoekt en hun kranten leest, zal geen antwoord krijgen. Een hele generatie zwijgt en wijdt zich vlijtig aan het Wirtschaftswunder.
Het is deze situatie die de ergernis en de verontrusting van Christian Geissler heeft gewekt. Geisslers eigen vader was nazi; na zijn zoon de oorlog in te hebben gestuurd meldde hij zichzelf voor het oostfront en verdween ... Sinds hij volwassen is geworden is Christian Geissler wanhopig op zoek naar vaders. Vaders die hun verantwoordelijkheid en schuld kennen en erkennen.
Zijn boek is als het ware het verslag van deze speurtocht. Een speurtocht zonder beslissend einde, maar met bijzonder veel zin. Want veel wordt er blootgelegd wat zonder het fanatieke vragen van Christian Geissler verborgen zou zijn gebleven.
‘In dit boek wordt voor het eerst in de Duitse literatuur serieus ingegaan op het in morele zin belangrijkste probleem voor het Duitsland van na de oorlog: de schuld aan de vervolging der Joden. Met niet aflatende consequentie stelt Geissler de generatie van zijn vader voor de vraag: waar waart gij, wat dacht gij, wat deedt gij, toen in naam van het Duitse volk zes miljoen Joden werden vermoord?
In een buitengewoon knappe afwisseling van literaire vormen en methoden hoont, tart en bespot Geissler zijn landgenoten. Nu eens als satiricus, dan als polemist, pamflettist, documentalist, toneel-dialoogschrijver, gaat hij de leugens, de verdraaiingen en de schijnredeneringen te lijf van Duitsers die niet leren willen: de neo-nazi’s en de vergeetachtigen, de dommen en de brutalen.
Het woord ‘documentalist’ is letterlijk te nemen: de schrijver doorspekt zijn wonderlijke boek met citaten uit Duitse geschriften en redevoeringen van vóór, maar ook van ná 1945. Achterin het boek zijn deze citaten volledig weergegeven en gedocumenteerd.
Geen wonder dat het boek in Duitsland zulke heftige reacties heeft teweeg gebracht: van verheugde instemming tot de dreiging met een proces wegens landverraad.’
