Vier visies op de dood - Boudewijn Büch, Kristien Hemmerechts, Bert Keizer, Nico ter Linden
| Conditie | goed |
| Aantal pagina`s | 208 |
| Uitgavejaar | 1976 |
| Uitgegeven door | CPNB |
| Kaft | paperback [klein formaat boekjes, zie afbeelding 2] |
| ISBN | 9789074336871 |
| Code [intern] | ZOL3 |
Beschrijving boek
Inhoud kartonnen cassette 4 kleine boekjes:
- Boudewijn Büch - Zingende botten
- Kristien Hemmerechts - Hotel Terminus
- Bert Keizer - Koud liggen
- Nico ter Linden - De dag zal komen, Janus
Vier essays in een box : uitgave ter gelegenheid van de Boekenweek 12-22 maart 2003.
Bert Keizer baseert zijn betoog op zijn praktijkervaringen als arts in een verpleegtehuis. Hij publiceerde over dit onderwerp zijn filosofisch getinte kroniek Het refrein is Hein. 'Als je je een leven na de dood in alle duidelijkheid gaat voorstellen, raak je al gauw verstrikt in zulke afschuwelijke of mallotige verwikkelingen, dat je je aardse leven ineens als prettig overzichtelijk gaat ervaren.'
Boudewijn Büch schrijft over de plaats van de dood in de literatuur. Van Büch zijn talloze publicaties verschenen. Zijn meest recente uitgave is Het geheim van Eberwein. 'Ik wil graag dichter bij de dichter of de dichteres komen, en daarom sta ik aan zijn graf, praat ik met zijn weduwe, kruip ik door een woning waar ze vijftig jaar geleden voor het laatst een voet heeft gezet en wil ook weten welke muziek ze het liefst had.'
‘Ik heb aanvaard dat dood mijn thema is', zei Kristien Hemmerechts in een interview met de Volkskrant naar aanleiding van haar meest recente roman Donderdagmiddag. Halfvier. Zij beziet de dood vanuit het persoonlijk perspectief. 'Dood is dood. Dat is het mooie van de dood. Niets is zo helder en ondubbelzinnig. Als het leven zo eenduidig was als de dood, zou er minder zelfmoord gepleegd worden. '
Nico ter Linden belicht de levensbeschouwelijke kant van de dood. Ter Linden was van 1965 tot 1995 predikant, onder andere van de Westerkerk te Amsterdam en is auteur van de reeks hervertellingen van de bijbel.
